چای کوهی یا چای چوپان یا چای پشمی (نام علمی: Stachys lavandulifolia), گیاهی پایا از سردهٔ سنبلهای است. این گیاه در ارتفاعات ۱۹۰۰ تا ۳۳۰۰ متری از سطح دریا، به صورت پراکنده و در مواردی به صورت لکههای متراکم در سطوح کم رویش دارد. فراوانی این گونه در مناطق کم شیب و به ویژه در یالهای مناطق کوهستانی بیشتر است.
چای کوهی در بن چوبی، کوتاه، دارای ساقههای کرک دار متعدد به رنگ سبز یا تقریباً متمایل به خاکستری؛ گلهای خوشه مانند به رنگ صورتی، ارغوانی و بندرت سفید یا متمایل به زرد، کاسه گل لولهای و پوشیده از کرک پرهای بلند، به رنگ سبز تا بنفش تیره و برگها به صورت ساقهای، پهن و دراز و خطی یا سرنیزهای میباشد.
ساقه: متعدد، کرک پوش و خزی، ایستاده یا خیزان وبا طول ۲۵ تا ۶ سانتیمتر، منشعب با شاخههای ساده، برخی بارور و گل دار، منتهی به گل آذین. عدهای کوتاه و عقیم و با برگهای تقریباً دستهای.
برگ: به ابعاد ۸–۴ و۳۰–۱۵ میلیمتر، پهن، دراز و خطی – سرنیزهای، در انتها کند و مدور، کم و بیش پوشیده از تا کرکهای بلند، کمی زبر، در حاشیه دارای دندانههای نامرتب مضاعف، سبز مات و متمایل به سفید، در پایین باریک شده و منتهی به دمبرگ، نسبتاً بلند، دارای رگههای برجسته موازی، تخم مرغی یا بیضی شکل، برگشته و کمی بلندتر از کاسه گل.
گل: صورتی یا ارغوانی، به ندرت سفید یا متمایل به زرد، به صورت خوشه، براکتهها باریک و نخی شکل و قابل دید، کاسه گل به طول ۱۸ تا ۱۴ میلیمتر با تقسیمات پردار (پوشیده از کرکهای بلند)، تیره، در پایین سر نیزهای و باریک و در بالا باریک درفشی.
این گیاه در ایران، با نامهای گل کوفته، سنبله زیبا، چای کوهی، گل کوو (کردستان)، توکلیجه (آذربایجان) و کرک گربه (الیگودرز در لرستان)،کُلکِنَه(لرستان)، پپوک (کرد خراسان) شناخته میشود.
ویژگی | توضیحات |
---|---|
وزن | 0 گرم |
ابعاد(طول*عرض*ارتفاع) | 0 * 0 * 0 سانتی متر |
خواص گیاه | چای کوهی به عنوان مسکّن برای ناراحتیهای گوارشی استفاده میشود. این گیاه از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است. چای کوهی بازکننده قولنجهای سرد مزاج مدر بول و بازکننده عادت ماهانه در زنان و متلاشیکننده سنگ مجاری ادراری و صفراوی است. افراد دارای مزاج گرم از این گیاه کمتر بنوشند و با داروهای دیگر مصرف نمایند زیرا خوردن زیاد چای کوهی ادرار را خون آلود میکند. خوردن این گیاه میتواند اخلاط بلغمی غلیظ بدن را که در ششها یا امعاء یا رحم متمرکز شدهاند دفع سازد. همچنین خوردن معجون چای کوهی و عسل قوای جنسی را بهبود میدهد. این گیاه با خاصیت آرامش بخشی، آنتی باکتریال است و در دفع سنگ کلیه، دردهای مفصلی، رماتیسمی، سردرد، سرگیجه و دردهای عصبی و ناراحتیهای معده و روده با منشأ روانی مفید است. این گیاه ضدتشنج و ضدمیگرن بوده و در درمان سرماخوردگی مؤثر است. همچنین این گیاه در درمان بی خوابی، نقرس، حساسیت، گرفتگی روده و تقویت دستگاه دفاعی بدن بسیار مؤثر است. این گیاه که به صورت گلهای پنبهای صورتی رنگ در مناطق کوهستانی رشد میکند دارای خواص فوقالعادهای است. بهترین شیوه مصرف این گیاه دم کرده آن است. بهترین زمان استفاده از این گیاه شش ماه پس از چیدن آن است و بعد از این مدت بهتر است از اسانس آن استفاده شود. مصرف چای کوهی برای زنان باردار مضر بوده و ممکن است موجب سقط جنین شود |
وزن هر بسته | 100گرم |