اطلاعات بیشتر


نام مکان:
روستای نمهیل
استان:
اردبیل
شهرستان:
خلخال

معرفی نامه

روستای نمهیل روستایی کهن و آباد واقع در بخش خورش رستم شهرستان خلخال می‌باشد که در کناره‌ی رودخانه‌ی قزل اوزن قرار گرفته است . این روستا با موقعیت منحصر به فردی که به لحاظ جغرافیایی ، آب و هوایی و...

دارد در لیست چند روستای گردشگری استان قرار دارد. روستای نمهیل به لحاظ دارا بودن باغات فراوان میوه ازجمله توت- زردآلو- انجیر بزرگترین تولید کننده این میوه‌ها درسطح شهرستان خلخال می‌باشد و این میوه‌ها اکثرا دربازارهای خلخال و اردبیل عرضه می‌گردد .مزارع روستا از رودخانه روستای دمدل که آن هم از چشمه‌های آق داغ سرچشمه می‌گیرد آبیاری می‌شود. صنایع دستی روستای نمهیل بیشتر تولید جاجیم می‌باشد که در این عرصه از شهرت بین المللی برخوردار می‌باشد.

بیشترین تولیدات میوه‌های روستای نمهیل زرد آلو و توت و انجیر میباشد اما در کنار این محصولات عمده،درختان دیگری نیز در این روستا کاشت می‌شوند نظیر انار و گلابی و گردو و سنجد و ...در عید نوروز مردم در روستای نمهیل در هنگام تحویل سال نوروز دور هم جمع شده و بزرگ خانواده دعای تحویل سال را میخواند و بقیه تکرار می‌کنند و بعد دید و بازدیدها انجام می‌گیرد.

شب عید مردم در خانه‌ها حلوا درست می‌کنند و درمزار رفتگان پخش می‌کنند بعد در روز عید طایفه ای خانه‌ها را می‌گردند و غذای معروف در این روز در همه خانه‌ها شیربرنج است. همچنین آشتی دادن فامیلان و دوستان در این روزها صورت میگیرد.لازم به توضیح است نوید ماه نوروز با خواندن نوروزنامه‌ها در اولین شب اول اسفند ماه داده می‌شود و بچه‌ها به صورت دسته جمعی شعرها و سرودهایی تحت عنوان بهار بهار آمد خوش آمد سرمی دهند.آتش افروزی:در روستای نمهیل آتش افروزی در شب چهارشنبه سوری٬ اتفاق می‌افتد.

مردم همه ساله دم غروب آفتاب بر پشت بام‌ها ومکان هایی بلند میروند وآتش می‌افروزند و از روی آتش می‌پرند وشادی می‌کنند. همچنین بچه‌ها روز سه شنبه به تک تک خانه‌های فامیل‌ها می‌روند و هدیه چهارشنبه سوری را که بیشترتخم مرغ الوان مرسوم است می‌گیرند.در زمان‌های قدیم معمولا سی یا چهل سال پیش استفاده از دستمال رایج بوده است که چند دستمال به یکدیگر گره می‌زنند و ازشکاف در و یا باجه بام‌ها می‌انداختند و هدیه این‌ها را به دستمال می‌بستند.آب پریدن:در روستای نمهیل اول صبح روز چهارشنبه که هنوز آفتاب نزده است زنان و دختران دم بخت جهت پریدن از آب به طرف نهرها و رودخانه می‌روند ومعتقدند که هنگام پریدن از آب هر درد و بلایی ومریضی٬که دربدن است به آب ریخته می‌شود وآب را نشانه روشنایی می‌دانند هنگام پریدن از آب شعرهای به زبان محلی میخوانند ودر این روز کوزه ای که هنوز آب نخورده به آب میزنند و داخل آن را از گیاهان سبز پر می‌کنند.

عید قربان:در روستای نمهیل خانوده هایی که متمکن هستند و از لحاظ مالی قوی می‌باشند و بخصوص حاجیان قربانی را به عمل می‌آورند در هنگام قربانی کردن دعای عیدقربان را بر سر قربانی می‌خوانند و بعد طشت تمیزی زیر سر آن قرار داده تا خون آن به زمین نریزد وبعد طشت حاصل خون را به نهر و یا رود می‌ریزند و بعد از بریدن٬گوشت را تکه تکه می‌کنند و به چند خانواده پخش می‌کنند. همچنین در این روز برای تازه عروس‌ها که هنوز درخانه پدرشان هستند قربانی می‌برند معمولا آیینه ای بر پیشانی آن بسته وخلعتی به گردن آن می‌آویزند و یک یا دو نفر این قربانی را به خانه عروس میبرد و مادر عروس در مقابل این٬به آورندگان قربانی انعام میدهد.موسیقی:موسیقی سنتی هنوز در روستای نمهیل زنده است که بیشتر در عروسی‌ها یا هنگام خوشی وشادی یا در میان دره‌ها وشکارگاه‌ها خوانده می‌شود. معمولا آهنگ‌های شاد وحزن انگیزی که می‌خوانند کاملا با ادراک واحساس همراه است.

منبع:http://nemehilim.blogfa.com/http://nemhil.blogfa.

com/http://www.dana.ir/.