اطلاعات بیشتر


نام مکان:
موزه مردم شناسی گناباد
استان:
خراسان رضوی
شهرستان:
گناباد

معرفی نامه

موزه مردم‌شناسی گناباد در مدرسه نجومیه، در کوی شرقی این شهر در نزدیکی مسجد جامع قرار دارد.مدرسه نجومیه از بناهای دوره صفویه با معماری اسلامی است و به دلیل تدریس علم نجوم و افلاک در این مکان به مدرسه نجومیه شهرت یافته است.معماری این بنا شامل هشتی ورودی دالان، صحن و حجره‌های پیرامون آن است. این بنا در دوران قاجاریه مرمت شد و در ساختمان آن تغییراتی صورت گرفت.

مدرسه نجومیه بعدها تغییر کاربری داد و به عنوان موزه مردم‌شناسی مورد استفاده قرار گرفت.در این موزه گوشه‌هایی از آداب و رسوم، مشاغل سنتی، نحوه زندگی و نوع پوشش مردم گناباد به نمایش گذاشته شده است.آهنگری، پارچه‌بافی سنتی، سفالگری، نمدمالی، حفر قنات، عروسی، عصاری (روغن‌گیری)، عطاری، گلیم بافی از جمله غرفه‌های موجود در این موزه است.قنات قصبه:قنات قصبه یکی از شگفت انگیزترین سازه‌های آبی جهان است که بیش از 33000 متر طول و متجاوز از 470 حلقه چاه دارد , از این رو شغل و حرفه چاه کنی، میرابی و لایروبی در گناباد از رونق ویژه ای برخوردار بوده است .

این قنات در عهد هخامنشیان حفر شده و در حفر آن از چرخ چوبی چاه استفاده شده است .آهنگری :آهنگر خانه‌ها ، مادر ساخت و تولید ابزار اولیه بشر محسوب می‌شدند ، در این مکان صنعتگر آهنگر مصنوعات آهنی نظیر بیل،کلنگ،میخ،گاو آهن،زنجیر،چهار شاخ ،انبر و قیچی‌های گوناگون را می‌سازد . نمد مالی :نمد مالی یکی از حرفه‌های بومی صنعتگران گناباد است که نحوه تولید آن در موزه به نمایش درآمده است . محصولاتی مانند کلاه نمدی ، پالتو نمدی ، نمد زیرانداز از این دسته اند.

پارچه بافی :یکی از غرفه‌های موزه پارچه بافی ، دستبافی یا نساجی سنتی در گناباد را به تماشا گذاشته است, این پارچه‌های سنتی با کمک دستگاههای بافندگی دو وردی ، چهار وردی و ... تولید می‌شوند .

سفال مند گناباد :این سفال در یکی از روستاهای گناباد موسوم به روستای مند تولید می‌شود . سفالگری در گناباد با پیشینه ای پنج هزار ساله و هم چون تمدن‌های هم عصر خود از شیوه ای یکسان در ساخت پیروی می‌کند اما سفال مند با مصالح و تزئینات متفاوت به شکل پدیده ای نوظهور از اواخر قرن یازدهم هجری در مند رایج شده و با سفال‌های میبد یزد ، استهبان فارس و شهرضای اصفهان شباهت بسیار دارد .سفال مند به لحاظ نوع مواد سازنده به دو گروه جسمی و چینی تقسیم می‌گردد .قالی بافی :در گناباد برای بافت قالی عموماً از دارهای چوبی مستحکم و به شکل عمودی استفاده می‌شود .

ابزار کار قالی بافان گناباد شامل دفتین یا شانه ، کارد، قیچی و انواع الیاف پشمی الوان می‌باشد. نقشه‌های بکار رفته بر پهنه قالی‌های این خطه همچون نقوش متداول در سایر مناطق جنوبی خراسان می‌باشند . در بافت فرش‌های گناباد از گره‌های فارسی استفاده می‌شود که اصطلاحاً به آنها فارسی باف می‌گویند .خراس :در یکی از غرفه‌های این موزه ، روند استخراج روغن از دانه‌های روغنی با استفاده از دستگاههای بومی روغن کشی به نمایش در آمده است .

گنابادیان به این دستگاه بومی روغن کشی خراس یا دستگاه عصاری می‌گویند . قسمت اصلی خراس از تنه‌ی قطور درخت توت تهیه می‌شود و سنگ داخل آن را که به سنگ بچگی شهرت دارد از سنگ ترس یا گرانیت به شکل استوانه ای توخالی و سطل وار می‌تراشند .خانه سنتی :یکی از غرفه‌های موزه به نمایش نمایی از یک خانه سنتی در گناباد اختصاص یافته است . از فضاهای خانه‌های سنتی در گناباد می‌توان به کهدو یا کاهدان ، طویله،اتاق نشیمن زمستانی که آفتابگیر است ، ایوان یا صفه که فضای سرپوشیده است و یک متر از سطح حیاط ارتفاع دارد ، اتاق تابستانی که بادگیری به آن متصل شده است .

انباری و آشپزخانه یا مطبخ اشاره کرد .دنگ:در غرفه ای از موزه مردم شناسی گناباد دستگاهی به نام دنگ به تماشا درآمده است که از آن برای کوبیدن ارزن و گاورس و سایر غلات بمنظور جدا نمودن پوسته آنان استفاده می‌شده است . این دستگاه ازقطعه چوبی پهن بطول 4-5/3 متر که بخش فوقانی آن به شکل گرزی در آمده است ساخته شده است . بعد از کوبیدن در روزی که باد می‌وزید دانه‌ها را باد می‌دادند تا پوست از دانه جدا شود .

عطاری و گیاهان دارویی :در قدیم الایام ، عطاری‌ها بنیان طب سنتی این سرزمین را تشکیل می‌داده اند . خراسان رضوی به دلیل داشتن پوشش گیاهی متنوع و کوهپایه‌ها و دشت‌های آکنده از انواع گیاهان دارویی یکی از غنی‌ترین سرزمین‌های کشور در زمینه گسترده طب گیاهی بشمار می‌رود.از مهمترین گونه‌های دارویی و ادویه می‌توان به گل گاوزبان، کاکوتی، فلفل، اسطو خودس ،سه پستان،گل زوفا ،دارچین،زردچوبه،ترنجبین و آویشن اشاره کرد .منبع:http://hyperclubz.

com/Main/Club.aspx?qClub=golestan&qCat=home-entertainment-gr6&qId=23833http://razavi-chto.ir/?portal=mainportal&modules=pages&ref=277.