اطلاعات بیشتر


نام مکان:
گورستان سفید چاه
استان:
مازندران
شهرستان:
بهشهر

معرفی نامه

گورستان سفید چاه، شاید یکی از عجیب‌ترین گورستان‌های ایران باشد.این قبرستان متعلق به دوره تیموریان است که در روستای سفید چاه شهرستان بهشهر و در بخش یانه سر، واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۷۸۴۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. سفید چاه قبرستانی که با سنگ‌های عمودی خاکستری و حکاکی‌های عجیب و غریب این سنگ ها، عنوان اولین قبرستان مسلمانان ایران را با خود یدک می‌کشد.اسم روستای سفیدچاه را گورستان اسرارآمیزش سرزبان‌ها انداخته.

در منطقه گلوگاه بهشهر، تقریبا کسی نیست که چیزی از داستان‌های شگفت‌انگیز گورستان تاریخی این روستا نشنیده باشد. مردم گلوگاه از 50 پارچه آبادی دور و اطراف، مرده‌هایشان را به دوش می‌گیرند و الله‌اکبرگویان به سفیدچاه می‌آورند تا جایی در گورستان این روستا برایشان دست و پا کنند. آنها معتقدند که خاک سفید این روستا نمی‌گذارد اجساد مردگانشان بپوسد.این قبرستان عجیب سفید چاه در روستای سفیدچاه بهشهر قرار دارد و قدمت آن به بیش از ۱۲۰۰ سال پیش باز‌می‌گردد که نمای گورستان با تخته سنگهای محرابی در صفوف منظم در بدو ورود همانند لشکری عظیم است که به پا ایستاده اند و نظاره گر هستند.

براساس تحقیقات بدست آمده ، قبر ملک بادله حاکم شمال در این گورستان قرار دارد و همچنین ابراهیم، منصور و عبدالرحمن سه فرزند امام موسی‌ابن جعفر(ع) در سفیدچاه مدفون ...مشاهده کامل متن شده‌اند که ضریح چوبی امام‌زاده که با گنبد نقره‌گونش در دل این دره زیبا می‌درخشد بنا بر نوشته کنده‌کاری شده‌اش، قدمت امامزاده را به بیش از ۸۴۰ سال پیش می‌رسد.

این قبرستان به دلیل شکل خاصی که دارد و نظمی که در بین سنگ قبرها حاکم است حالت عجیبی در انسان حاکم می‌کند که علاوه بر این مسئله و قرار گرفتن در جوار امامزاده از گذشته می‌گویند که خاک این منطقه به نوعی جسد را خوب نگه می‌دارد که البته این یک حرف قدیمی و بدون سند است .در روستای سفیدچاه رسم بوده است که سنگ قبر مردگان را بر اساس شغل آنها حکاکی می‌کردند اما بعد از مرگ آخرین بازمانده سنگ‌تراشان و حکاکان مصیب‌محله، عمر حکاکی روی سنگ‌ها هم به پایان رسیده و درگذشتگان جدید روستا، با سنگ‌های امروزی دفن می‌شوند.نخستین قبرستان مسلمین در ایران؛ قبرستانی عجیب با قدمت 1200 سال با نقش‌های عجیب‌تر روی سنگ‌هایش در روستایی به نام "سفیدچاه" واقع است. قبر ملک بادله حاکم شمال در این گورستان قرار دارد.

اگر چه این روزها کمتر کسی به سنگ‌های فرو رفته در خاک این قبر اعتنا می‌کند.برخی از محلی‌ها بر این باورند که اگر مرده هایشان را در این گورستان دفن کنند، گناهانشان بخشیده می‌شود اما متاسفانه سنگ‌های فراوانی در سالهای اخیر از این گورستان به سرقت رفته است که هر روز به تعداد سرقت این سنگ‌ها افزوده می‌شود.نقش و نگارهای گورسنگ‌قبرهای ایستاده گورستان سفیدچاه از اسم و رسم مردگان گورستان می‌گویند؛ از شغل و کسب و کار آنها و یا حتی خلقیات و روحیه‌شان بر سینه سنگ‌قبرهای ایستاده سفید چاه این اشکال را خواهید دید:نقوش حیوانی: از کبوتر و روباه گرفته تا خرگوش و شتر را در این گورستان خواهید دید. کبوتر، نماد پیام‌آوری، پیک ناهید و عشق است.

روباه، نماد دنیایی است که فریبکار و نیرنگ‌باز است و خرگوش، نشان شخص باهوش و بادرایتی است که فریب دنیا را نمی‌خورد. میان سنگ‌قبرهای سفید چاه حتی شتر هم دیده می‌شود. شتری که لابد حکایت از کاروانی دارد و لابد متوفی، در مسیر عبور از این روستا دار فانی را وداع گفته است.نقوش گیاهی: سرو بدون شک پرجمعیت‌ترین گیاه این گورستان است.

سرو برای ما ایرانی‌ها نماد جاودانگی و فناناپذیری بوده است. گل نیلوفر نشانه پاکی و تولد مجدد بوده و گل انار نماد پاکی و بی‌آلایشی.ابزارهای کاربردی: اسباب و اثاثه نقش شده روی سنگ‌قبرها در بیشتر موارد شغل و کسب و کار شخص متوفی را بر ملا می‌کند. شمشیر، کمان، تفنگ و باروت‌دان، نشانه اشخاص شجاع و جنگاور است.

بر سنگ‌قبر بافند‌گان، قیچی، ماسوره و ابزار بافندگی به چشم می‌خورد و از ابزار نجاران نقش تبر، اره و مته بر سنگ قبرشان گذاشته شده‌است.نقوش نمادین: خورشید نشانه حق‌پرستی و گرایش به بلند‌پروازی است و آینه، نماد خودشناسی و معرفت. بر سنگ قبر بانوان، شانه دو طرفه و بر سنگ قبر آقایان شانه یک طرفه حک شده. نقوش نمادین، بیشتر در میان سنگ‌تراشان متاخرتر که ظاهرا کم‌حوصله‌تر از حجاران صفوی بودند، رایج بود.

سنگ‌تراشان در قرن 13 و 14 ساده‌پسندتر و کم‌سواد بودند و اگر به دقت میان سنگ‌قبرهای زخمی شده به قلم این سنگ‌تراشان بگردید، حتی می‌توانید از آنها غلط‌های نوشتاری بسیاری بگیرید.از بهشهر به بعد باید به دل جنگل سرسبز بخش «یانه‌سر» بزنید تا بعد از طی 20 کیلومتر جاده پیچ‌درپیچ آسفالته، به گلوگاه برسید، بعد از گلوگاه، روستای «نیالا» در مسیرتان قرار می‌گیرد و بالاخره سفیدچاه در حاشیه جاده از راه خواهد رسید.منبع :http://mazeron.parsiblog.

com/http://fa.wikipedia.org/http://www.mehrnews.

com/news/2302455http://kordkuynews.ir/.