اطلاعات بیشتر


نام مکان:
آبشار آب پری
استان:
مازندران
شهرستان:
نور

معرفی نامه

اگر از سمت چالوس حدود پنجاه کیلومتر به سمت شرق حرکت کنیم پس از نوشهر و پارک جنگلی سی سنگان به شهر به نام رویان میرسیم که نام قدیم آن علمده بوده است.این شهر به دلیل بازار فصلی بزرگش همیشه شلوغ است،فضای بازار، شبیه فضای بازارچه‌های آستارا است .آبشار آب پری در ارتفاعات واقع شده است و جاده ای از آنجا به سمت جنگل می‌رود،جنگلی که جاده از میان آن می‌گذرد بسیار دلچسب و جذاب است.جریان آب این ابشار با شیبی 60درجه از کوه،دانه‌های سنگی پایین جاده به طرف دره و درحتان جنگلی در سینه کش کوه منظره زیبایی را در اختیار بازدید کنندگان قرار می‌دهد.

جاده آب پری هم عرض جاده چالوس است، اما اطراف جاده آنقدر فضای صاف و باز برای اطراق کردن وجود دارد، که هر گردشگری به راحتی می‌توانند گوشه دنجی برای خود پیدا کنند. انتهای این جاده جنگلی-کوهستانی به کجور ختم می‌شود،که از طریق کجور نیز دسترسی به "کندلوس”، "دوآب” و "مرزن آباد” و … فراهم است.در طول مسیر همچنین یک خروجی برای اتصال به یوش ،زادگاه نیما یوشیج و "بلده وجود دارد، اما پیش از اینها پارک جنگلی رویان و آبشار آب پری قرار گرفته اند. در طول مسیر ابتدا به پارک جنگلی رویان می‌رسید که ، فاصله زیادی از شهر رویان ندارد، تقریبا از تمامی امکانات بهداشتی اولیه از قبیل آب آشامیدنی و سرویس‌های بهداشتی برخوردار است و آلاچیق هایی برای استراحت فراهم شده است و وسایل بازی برای کودکان نیز وجود دارد.

امنیت پارک نیز توسط واحد نیروی انتظامی مستقر در پارک برقرار است و اگر بتوانید شب‌های سرد جنگل را تحمل کنید محل مناسبی برای اقامت چند روزه است. در ادامه جاده، از پارک که بگذریدو حدود ۵ کیلومتر بالاتر بروید، به آبشار آب پری می‌رسید،این آبشار درست در کناره جاده قرار گرفته است. البته آنچه که آبشار آب پری نامیده اند شباهت چندانی به آبشار ندارد،بخشی از سنگهای کوه در اثر رانش زمین در شیب تند کوه جمع شده است و آب بسیار اندکی از لابلای این سنگ‌ها جاری است.با این حال گردشگران زیادی در ایام تعطیل و تعطیلات آخر هفته به این مکان می‌آیند، به شکلی که کناره جاده مملو از ماشین و گردشگر میگردد، در حقیقت این آبشار بهانه ای برای لذت بردن از هوای کوهستان و مناظر زیبای این منطقه می‌باشد.

اگر جاده را ادامه دهید و از آبشار آب پری بالاتر بروید،هر چه در طول جاده بالاتر روید، مناظر زیباتر، هوا خنک‌تر و از تعداد ماشین‌های جاده کمتر می‌شودو هر چه از شهرک‌ها نیز بالاتر روید. مناظر بکر بیشتر می‌شوند. اگر چند دقیقه با دقت گوش دهید، صدای واقعی جنگل را می‌توانید بشنوید،چهچه پرندگان، صدای دارکوب و گله ای که در دشت‌های دورتر مشغول چرا هستند.اختلاف درجه حرارت این منطقه با هوای شهر رویان تقریبا ۱۰ درجه سانتیگراد می‌باشد.

پوشش گیاهی نیز در این منطقه جالب توجه است،درختان جنگلی در مناطق کم ارتفاع‌تر و درختان کاج در نقاط مرتفع، نمایش متفاوتی را از چهره جاده به نمایش می‌گذارند. در فصل بهار، در نقاط مرتفع به دلیل برودت هوا، درختان نسبت به ابتدای جاده کمتر سبز شده اند، اما با این حال از زیبایی‌های جنگل در فصل بهار کم نشده است.منابع:http://www.yjc.

ir/http://tirakdeh.persianblog.ir/post/49/http://www.ordup.

com/.