اطلاعات بیشتر


نام مکان:
روستای ولیان
استان:
البرز
شهرستان:
ساوجبلاغ

معرفی نامه

روستای ولیان در 15کیلومتری شمال شهرک کوهسارقرار دارد.این روستااز شمال به کوه میانبندو روستای اسکوی دره، از جنوب غربی به روستاهای دوزعنبر و آجین دوجین، از شرق به روستای گلین رود و از طرف غرب به روستای توره ده محدود می‌شود. روستای ولیان از سطح دریا 1830 متر ارتفاع دارد و آب و هوای آن در فصول بهار و تابستان مطبوع و دلپذیر و در زمستان‌ها سرد است. رودخانه ولیان از میان روستا می‌گذرد.

مردم روستای ولیان به زبان فارسی سخن می‌گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. براساس نتایج سرشماری در سال 1375 جمعیت روستای ولیان 1049 نفر بوده است که این تعداد در سال 1386 به بیش از 1500 نفر افزایش یافته است.درآمد اکثر مردم این روستا از فعالیت‌های زراعی، باغداری و دامداری تامین می‌شود. گندم، جو، توت هراتی، سیب، گیلاس، گردو، آلبالو، زردآلو و خرمالو از مهم‌ترین محصولات زراعی و باغی روستای ولیان است.

مراتع پیرامون ولیان شرایط مناسبی برای فعالیت‌های دامداری پدید آورده است و انواع محصولات دامی در آن به عمل می‌آید. ییلاقی بودن روستا موجب رونق گردشگری در ولیان شده است. روستای ولیان در دامنه کوه استقرار یافته و بافت مسکونی متراکمی دارد. جمعیت این روستا در فصول مختلف سال متفاوت است.

در زمستان 350 خانوار (حدود 1500 نفر) و در فصل تابستان بیش از 800 خانوار (در حدود 3 هزار نفر) سکونت می‌یابند. روستای ولیان از چهار محله به نام‌های پایین محله (جیرمحله)، وسط محله (میان محله)، شرق روستا (چال محله) و بالای روستا (جر محله) تشکیل شده است.خانه‌های قدیمی و سنتی روستای ولیان، دیوارهای ضخیم، سقف‌های مسطح و در و پنجره‌های چوبی دارند و عمده مصالح به کار رفته در ساخت آن‌ها شامل لاشه سنگ، خشت، گل، گچ و خاک و چوب است.طی چند دهه اخیر برخی خانه‌های قدیمی روستا ترمیم شده و بناهای جدید ویلایی و آپارتمانی در آن احداث شده است.

مصالح به کار رفته در بناهای جدید شامل آجر، سنگ‌های تزیینی، تیرآهن، سیمان و گچ وسایر مصالح جدید است. جاذبه‌های گردشگری روستای ولیان در دامنه‌های جنوبی کوهستان البرزاستقرار یافته و آب و هوای مطبوع با چشم اندازهای بسیار زیبا دارد. باغات انبوه گردو، و گیلاس و ویلاهای ییلاقی، مناظر زیبایی را پدید آورده اند. چشم انداز ارتفاعات و باغ‌های انبوه مشرف به روستا به ویژه در بهار و تابستان بسیار تماشایی و دیدنی است.

رودخانه ولیان از کوه‌های اطراف روستا و از بند ولیان که در محل به آن سوئک می‌گویند، سرچشمه می‌گیرد و از میان روستا می‌گذرد. حواشی این رودخانه تفرجگاه‌های خصوصی و عمومی مردم روستا و گردشگران است.در مسیر رودخانه ولیان باغات انبوه گردو، گیلاس و آلبالو احداث شده اند و آن را به جذاب‌ترین تفرجگاه‌های پیرامون شهرهای تهران و کرج تبدیل کرده اند.در روستای ولیان چشمه سارهای فراوانی وجود دارد که آب مورد نیاز مردم را تامین می‌کنند چشمه وال بین،چشمه زر و درویش چشمه از جمله معروف‌ترین آنها هستند.

پیرامون این چشمه‌ها با گیاهان خودرو پوشیده شده واز مکان‌های تفرجگاهی روستا به شمار می‌آیند. بند ولیان که چشمه ساران زلال دارد و رودخانه ای در آن جاری است به یکی از مکان‌های اتراقگاهی کوهنوردان تبدیل شده است. این منطقه چشم اندازهای جالب توجهی دارد و بسیار زیبا و خوش آب و هوا است. درخت چنار 1000 ساله حیاط مسجد جامع ولیان _ از دیگر جاذبه‌های این روستاست.

درخت توت بسیار قدیمی نزدیک یکی از مساجد روستا(مسجد حضرت ابوالفضل) نیز بسیار جالب توجه است. پوشاک مردان روستای ولیان شامل کت، شلوار، پیراهن، جلیقه، کفش و کلاه است. زنان نیز از شال،مانتو، روسری و چادر استفاده می‌کنند.مردم روستای ولیان همانند سایر مردم ایران در اعیاد ملی و مذهبی نوروز، فطر، قربان، غدیر به جشن و سرور و در ایام سوگواری ائمه (ع) به خصوص در ایام محرم و روزهای تاسوعا و عاشورا با برگزاری مراسم نوحه خوانی، سینه زنی و اجرای مراسم تعزیه به عزاداری می‌پردازند.

دراین محل از جشن‌های محلی روستا می‌توان به عروسی‌های سنتی اشاره کرد که شامل مراحل مختلفی مانند خواستگاری، نامزدی، عقد، حنابندان، عروسی و پاتختی می‌باشد. کوهنوردی از ورزش‌های بومی این روستاست. مهم‌ترین سوغات روستا توت هراتی، گردو و انواع خشکبار است.غذاهای محلی این روستا شامل انواع غذاهای گوشتی، اشکنه، کالاجوش _ دمک__ سیر ماست پلو _ آش رشته _ جو آش _ بلقور آش _ گندم آش و ترش آش است.

یکی از غذاهای معروف آن به نام کشک و دوپلو است که ترکیبی از برنج، رشته، کشک، کلم، سیر، چغندر و سیب زمینی می‌باشد. رشته پلو نیز که با لوبیا چیتی، رشته پلویی، پیاز داغ، روغن فراوان و شیره توت می‌پزند از دیگر غذاهای لذیذ و خوشمزه محلی روستاست. روستای ولیان از طریق اتوبان تهران – قزوین و از کنار پل کردان و شهر کوهسار با جاده آسفالت قابل دسترسی است. در مسیر این روستا شهر کوهسار، روستاهای کردان، خوروین، آجین دوجین و چند روستای دیگر قرار دارد.

منبع :http://alborz.irib.ir/.