اطلاعات بیشتر
- نام مکان:
- کلیسای سن استپانوس
- استان:
- آذربایجان شرقی
- شهرستان:
- جلفا
معرفی نامه
سن استپانوس یا سن استفان اولین شهید راه مسیحیت است که در ۲۶ دسامبر سال ۳۶ میلادی در بیتالمقدس توسط یهودیان سنگسار شد.کلیسای سن استپانوس یا کلیسای استفانوس مقدس دومین کلیسای مهم ارامنه ایران است که از نظر اهمیت، بعد از قرهکلیسا قرار دارد.این بنا در استان آذربایجان شرقی در ۱۷ کیلومتری غرب شهر جلفا و در فاصله ۳ کیلومتری کرانه جنوبی رودخانه ارس در محلی به نام قزل وانک (صومعه سرخ) قرار گرفته است. این کلیسا که در سده نهم میلادی ساخته شده بود، به علت زلزله دچار آسیبهای جدی شد و در دوران صفویه مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت.
این کلیسابه شاخه مسیحیان گریگوری (پیروان گریگور روشنگر) که ساکن ارمنستان هستند تعلق دارد. در یک روز از سال هزاران نفر از ارمنیان در این نقطه گردهم میآیند تا ضمن زیارت، مراسم و مناسک خاص خود را بهجای آورند.البته کلیسا سن استپانوس مورد احترام تمام مسیحیان و تقریبا تمامی ادیان میباشد.کلیسای سن استپانوس در محوطهای زیبا و دلچسب محصور از درختان و دره سرسبزی واقع شده و حصار سنگی که بنا را احاطه نموده، مانند دژهای دوره ساسانی و قرون اولیه اسلام بارویی است بلند با هفت برج نگهبانی و پنج پشت استوانهای سنگی.
دروازه این بارو در وسط دیوار غربی قرار دارد و دارای دری چوبی و آهن کوبی شده میباشد. در پایههای طرفین و طاق جناغی آن سنگ تراش با حجاریهای ظریف بهکار رفته و نقش ...
مشاهده کامل متن برجستهای از مریم و کودکی عیسی در پیشانی طاقنمای آن بهچشم میخورد. این کلیسا دارای سه ساختمان اصلی و مشخص و همچنین قسمتهای فرعی مختلفی است. سه قسمت اصلی عبارتند از نماز خانه اصلی، اجاق دانیال، برج ناقوس همچنین فضای داخلی کلیسا به صورت صلیب بوده که متشکل از سه قسمت ایوان ،نمازخانه و محراب .در زیر گنبد اصلی نقاشیهایی به شیوهی نقاشیهای قرون ۱۶ و ۱۷ میلادی که در منتهی الیه فضای داخلی محراب قرار دارد مشاهده میشود.
در دیوارهای خارجی کلیسا، نقش برجستههای زیبایی،مانند سنگسار شدن استپانوس مقدس در ضلع شرقی، مصلوب شدن حضرت مسیح در ضلع غربی و عروج حضرت مسیح وجود دارد.نمازخانه اصلینمازخانه در زمینی به ابعاد ۱۶ در ۲۱ متر بنا شدهاست. در ورودی منبتکاری با تزئینات بسیار زیبای آن در وسط ضلع غربی قرار گرفته و از آثار نفیس اوایل دوره قاجاریه و احتمالاَ زمان عباس میرزا السلطنه فرزند فتحعلیشاه بهشماره میآید. حجاری پایهها و طاقنماها و نیمستونها و زنجیرههای جوانب و مقرنسکاریها و تزئینات طاق سردر به قدری بدیع است که بی شک از شاهکارهای هنر حجاری در زمان خودش میباشد.
نمای داخلینقش برجستههایی از حواریون و قدیسین و فرشتگان بر پیشانی طاقنماهای اضلاع شانزده گانه گریوگنبد که در حقیقت پاطاق گنبد زیبای نمازخانه کلیسا محسوب میشود به چشم میخورد، پوشش این گنبد به صورت هرمی با سبک خیاری سی و دو پهلوئی است که بر روی یک پلان ستاره شکل شانزدهپر قرار دارد. داخل طاقنماهای گریوگنبد یک در میان پنجرهای تعبیه شده که طاق هلالی تودر توئی دارد و بالاتر از پنجره، تصویر برجسته یکی از حواریون در داخل قابی چهار گوش نمای بیرونی آن را مزین نموده است. کتیبهای از سنگ ماسهای سرخ رنگ بهخط نستعلیق بر بالای در ورودی و زیر طاق مدخل کلیسا مشاهده میشود که مورخ به سال ۱۲۴۵ هجری قمری مبنی بر خرید قریه دره شام جلفا توسط عباس میرزا ناب السلطنه فرزند فتحعلیشاه از مجبعلی بیگ نخجوانی به مبلغ سیصد تومان و وقف آن به کلیسای سنت استپانوس میباشد.فضای داخل کلیسا به صورت صلیب (باسلیکا) است که از سه قسمت ایوان نمازخانه و محراب تشکیل شدهاست.
ایوان بر روی دو ستون و دو نیمستون قرار گرفته در پشت آن و زیر گنبد اصلی نمازخانه کلیسا واقع شدهاست. گوشههای مقرنس پاطاق گنبد دارای تصاویری رنگی است که شیوه نقاشهای مذهبی قرن ۱۶ و ۱۷ میلادی را به یاد میآورد. محراب در جانب شرقی نمازخانه قرار گرفته که ۹۶ سانتیمتر از کف نمازگاه بلندتر است. ازاره محراب از سنگ مرمر است و بالای این ازارهها را هفت طاقنمای جناعی دو طبقه زینت میدهد.
از جمله تزئینات شگرف درون معبد سه نمازگاه سنگی انفرادی با حجاریهای زیباست یکی از این نمازگاهها را در وسط محراب قرار دادهاند و دو تای دیگر در طرفین شمالی و جنوبی و نمازخانه بزرگ و در محاذات همدیگر قرار گرفتهاند. این نمازگاهها از آثار دوره قاجار به حساب میآیند.نمایی از کلیسای سن استپانوسبر روی ایوان دو طبقهای متصل به دیوار جنوبی کلیسا قرار گرفته و دارای گنبدی هرمی شکل هشت ضلعی است که بر روی هشت ستون استوانهای از سنگ سرخ با سرستونهای زیبا استوار گردیدهاست.این برج در زمان عباس میرزا نایب السلطنه مرمت و ترمیم شدهاست.
پیشانی طاقهای بین این ستونها که پا طاق گنبد برج محسوب میشوند، با نقوش برجسته فرشته، صلیب، ترنج، ستاره و گل هشت پر زینت یافته ودر سطح ایوان برج، قبوری از بزرگان آیین دین مسیح به چشم میخورد ودر دیوار ضلع شمالی این برج که بخشی از دیوار جنوبی کلیسا نیز بشمار میآید، تصاویر بر جستهای از مریم مقدس و عیسای مسیح مشاهده میشود. در صحن این برج، تعدادی قبر بهچشم میخورد که گفته میشود متعلق به افراد سرشناس و بزرگ مسیحی است. همچنین گویا ناقوس برج توسط ایتالیاییها برای مرمت برده شده اما برگشت داده نشدهاست.اجاق دانیالتالاری است متصل به دیوار شمالی کلیسا که ۶ متر عرض و نزدیک به ۲۰ متر طول دارد و به سه قسمت مساوی تقسیم میشود:۱- اجاق دانیال که به وسیله دیوار از تالار جدا شده و به نام دانیال از قدیسین قرن پنجم میلادی معروف است.
۲- تالار اجتماعات در وسط قرار گرفتهاست.۳- محل غسل تعمید در انتهای شرقی تالار واقع است که در آن سکوی بلندی به چشم میخورد که میز سنگی غسل تعمید در وسط آن نهاده شدهاست.مدرسه مذهبی یا دیری در کنار کلیسا وجود دارد که قدمت آن را به بیش از ۹۰۰ سال پیش نسبت میدهند. که در چهار طرف آن اتاقهایی وجود داشته که طبقه فوقانی آن جهت استراحت مسافرین و زائرین و طبقه زیرین محل اصطبل چهار پایان آنان بودهاست.
این دیر فعلاً در دست تعمیر است.درباره تاریخ بنای این کلیسا که یکی از شاهکارهای معماری است. مطالب مختلفی نوشته شدهاست. برخی بدون توجه به وقایع تاریخی و تاریخ تطور شیوههای معماری بنای آن را تا نخستین سدههای مسیحیت پیش بردهاند در حالیکه شیوه بنا و مصالح ساختمانی و تزئینات هنری نشان میدهند که بنای این کلیسا همزمان با کلیساهای آختارمار و طاطائوس احداث شدهاست.
صدها سنگ نبشته به زبان ارمنی در داخل و خارج بنا نصب شدهاست که اگر این سنگ نبشتهها به زبان فارسی ترجمه گردد بانی و معمار و تاریخ بنای کلیسا حتی قسمتهایی از تاریخ اقوامی که در این سرزمین میزیستهاند. روشن خواهد شد.این بنای تاریخی به شماره ۴۲۹ در فهرست آثار ملی ایران ثبت گردیده و به خاطر قدمت و سابقه تاریخی و مذهبی و شیوه معماری منحصر به فرد آن در سال ۱۳۸۶ همراه با کلیساهای دیگر در استان آذربایجان، در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.اکتشافات جدیددر سال ۱۳۸۴ کارشناسان سازمان میراث فرهنگی طی مرمت بنا، بقایای استخوان حواریون و قدیسین مسیح را کشف کردند که طبق روایات تاریخی در این کلیسا نگهداری میشدهاست.
آنها بقایای استخوانها را در میان دو طاق کلیسا شناسایی کردند. علاوه بر بقایای استخوانی چند تکه تخته مربوط به جعبههای نگهداری این استخوانها، چند تکه پارچه زرد و آجری، تکههای موم، گِل اخرا و دانههای کُندر نیز در این محوطه شناسایی شدهاست.اسقف اعظم و خلیفه ارامنه تهران و شمال ایران با ارزشمند خواندن بقایای استخوانی یافت شده در این کلیسا از احتمال تعلق این بقایا به جسد حضرت یحیی خبر داد.این اثر در تاریخ ۱۵ اسفند ۱۳۴۱ با شمارهٔ ثبت ۴۲۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید و به خاطر قدمت و سابقه تاریخی و مذهبی و شیوه معماری منحصر به فرد در سال ۱۳۸۶ در میراث جهانی یونسکو نیز ثبت شد.
منبع :http://isna.ir/http://www.bibaknews.com/http://fa.
wikipedia.org/.