اطلاعات بیشتر


نام مکان:
روستای اندبیل
استان:
اردبیل
شهرستان:
خلخال

معرفی نامه

آدرس : روستای کوهستانی و زیبای اندبیل از توابع بخش مرکزی شهرستان خلخال ، در شمال شرقی شهر خلخال و ۱۱۰ کیلومتری مرکز استان اردبیل قرار دارد.۳ کیلومتری شهرستان خلخال در جنوب استان اردبیل ، روستایی با نام " اندبیل " با وسعت ۲۲۰۰هکتار و ارتفاع حدود ۱۸۵۵ متراز سطح دریا ، قرار دارد. اندبیل از شمال غرب به روستای علی آباد ، از شرق به ارتفاعات خانقاه و باغرو ، از جنوب شرق به روستای خانقاه سادات و از غرب و جنوب غرب به شهر خلخال محدود می‌شود.در تابستان آب و هوایی معتدل دارد و در فصل زمستان آب و هوای این روستا سرد می‌باشدکه هرساله با توجه به موقعیت جغرافیایی منطقه و نیز شرایط آب و هوایی ، از طرف سازمان میراث فرهنگی استان اردبیل، جشنواره زمستانی شامل ساخت آدم برفی ، پیست اسکی و غذاهای زمستانی در این منطقه برگزار می‌شود و پذیرای علاقه‌مندان به ورزش‌های زمستانی می‌باشد.

روستای اندبیل دارای قدمت طولانی سکونت می‌باشد زیرا که در کتاب‌های جغرافیایی و تاریخی سده‌های دوم و سوم هجری قمری از جمله کتاب حدود " العالم من المشرق الی المغرب " به شهر خلخال و این روستا اشاره شده و از شهرها و روستاهای آذربایجان به شمار آورده شده اند. همچنین وجود آثار و بقایای " قلعه کُفو " و آتشکده آن در محدوده ارتفاعات تفرجگاه اندبیل ( ارتفاعات دره بنات ) نیز دلیل دیگری بر سابقه طولانی روستای اندبیل می‌باشد.اندبیل در شیبی ..

.مشاهده کامل متن ملایم استقرار یافته و از جمله روستاهای کوهپایه‌ای با بافت مسکونی متراکم به شمار می‌رود که معابر آن پیچ در پیچ است و آب نهر از میانشان می‌گذرد و درختان بی شماری معابر این روستا را به صورت کوچه باغ درآورده و به زیبایی آن بیش از پیش افزوده است. ساختمان‌های روستا نیز دارای سقف‌های شیروانی و دیوارهای گِلی هم رنگ طبیعت می‌باشد که سبب در هم آمیختگی فضای روستا با محیط طبیعی اطراف شده است. نوع شکل گیری این منازل برگرفته شده از نوع فعالیت مردمان روستا و تاثیر گرفته از معشیت آنان می‌باشد.

کشاورزی و دامپروری از جمله مشاغل مردم اندبیل می‌باشد که می‌توان به سیب ، گیلاس ، گلابی ، آلبالو و .. به عنوان محصولات کشاورزی روستا اشاره کرد. مردم روستای اندبیل ، به ویژه زنان ، در کنار فعالیت‌های زراعی و دامداری به تولید محصولات صنایع دستی اعم از گلیم، جاجیم و قالی و قالیچه نیز می‌پردازند.

یکی از جلوه‌های بدیع و بسیار زیبای طبیعی روستای اندبیل در شمال آن است ، یعنی جایی که جنگل‌های بلوط و ممرز و بوته‌های تمشک و نسترن به صورت متراکم گسترده شده اند و به همراه گیاهان متنوع داروئی ، پوشش گیاهی این منطقه را تشکیل داده اند. این جنگل‌ها چشم اندازی زیبا به خصوص در فصول بهار ، تابستان و پاییز دارند و به رنگهای الوان سحر انگیزی در می‌آیند و به همراه پرواز شاهین‌ها در پوشش ابر و مه ، منظره ای بی همتا را می‌سازنند.از دیگر جاذبه‌های اندبیل می‌توان به چشمه " میر عادل " اشاره داشت که دارای آب ذلال و دائمی است و از ارتفاعات " بنات " سرچشمه می‌گیرد و از طریق آبراهی که به صورت پلکانی ساخته شده جاری می‌شود. این آبراهه یکی از دیدنی‌ترین پدیده‌های چشم‌انداز روستا محسوب می‌شود.

اردوگاه تفریحی اندبیل در حوالی این چشمه ایجاد شده است. این اردوگاه شامل تله کابین ، هتل و امکانات ورزشی در فضاهای باز و سرپوشیده می‌باشد و همچنین فاصله این تفرجگاه تا آبگرم " کوثر " 5کیلومتر می‌باشد.رودخانه اندبیل نیز در داخل روستا جریان دارد. این رود سرشاخه ای از رودخانه هروآباد می‌باشد که از ارتفاعات سراخانی ، خانقاه داغی و باغرو سرچشمه می‌گیرد.

رودخانه اندبیل پس از آبیاری نمودن اراضی زراعی و باغات روستای اندبیل به رودخانه هروآباد می‌پیوندد. اطراف این رود در فصل تابستان محل مناسبی برای برپا کردن چادر و گذراندن اوقات فراغت و استراحت نمودن مردم و خانوارهای گردشگر می‌باشد. طبیعت بکر و زیبای اندبیل از مدت‌ها قبل با موسیقی آمیخته شده است و انواع آواها ، آهنگ‌ها در مراسم عروسی و جشن‌ها که گاهی چندین روز ادامه دارد و عاشقان محلی انواع موسیقی آذربایجانی از قبیل مقامات و آوازها ، ترانه‌ها ، ریتم‌ها و رقص‌های مردم را در این مراسم اجرا می‌کنند که از ویژگی‌های عروسی مردم روستا نیز به شمار می‌رود و این نشان دهنده خصوصیات بارز موسیقی روستا است.پوشاک اهالی روستای اندبیل نیز جالب توجه است.

اغلب مردان روستا همانند مردم شهر کت و شلوار بر تن دارند و عده ای از آنان نیز کلاه خاصی که از پشم یا نخ بافته می‌شود ، بر سر می‌گذارند. زنان روستا برخلاف مردان ، لباسی کاملاً محلی دارند که شامل دامن چین‌دار به نام " شلیته " همراه با پیراهن گلدار بلندی که تا پایین دامن می‌افتد و معمولاً رنگ روشن دارد را به تن می‌کنند و کُتی را که به آن " یَل " می‌گویند را روی پیراهن خود می‌پوشند و با " یایلیق " ( روسری ) سر خود را نیز می‌پوشانند. زنان و دختران روستا از چادر تنها زمانی استفاده می‌کنند که بخواهند به مراسم رسمی عزاداری بروند و یا در ایام خاصی برای مراسم ویژه‌ای ، عازم مسجد شوند. لباس کودکان نیز مانند لباس‌های کودکان شهری است.

روستای اندبیل یک مسجد ، یک حسینیه و یک گورستان عمومی دارد ، و مردم این روستا مانند سایر مردم ایران، در اعیاد ملی و مذهبی به جشن و سرور و در ایام وفات به عزاداری می‌پردازند.اندبیل غذاهای محلی نیز دارد و از انواع آن غذاهای محلی می‌توان به آبگوشت ، کوفته ، کباب ، انواع ماهی ، آش و انواع خورشت‌ها در کنار برنج اشاره کرد. مواد لبنی همچون شیر، پنیر، ماست و کره نیز به وفور در این روستا یافت می‌شود. گفتنی است میرجلال پاشایف که مدت ۲۵ سال ریاست دانشکده ادبیات باکو را برعهده داشت و دخترش مهریبان خانم که همسر الهام علی اف است ، از اهالی روستای اندبیل بود.

هم اکنون نوه خواهر ایشان زنده و دراین روستا ساکن میباشد.منبع : http://fa.wikipedia.orghttp://irna.

irhttp://www.yjc.ir.